Frustratieneurose |
Bron bestaat niet meer. Frustratieneurose ofwel EDS De Emotionele Deprivatie Stoornis (EDS) werd voor het eerst in 1950 beschreven door de Nederlandse psychiater Dr. Anna A. Terruwe en werd toen eerst de Frustratieneurose en later door haar collega Dr. Conrad W. Baars in het Engels de Depriviation Neurosis genoemd. Dr. Terruwe ontdekte dat iemand symptomen van een angststoornis of van onderdrukte of verdrongen gevoelens kan vertonen terwijl de symptomen niet veroorzaakt worden door verdringing, maar het resultaat zijn van een tekort aan onvoorwaardelijke liefde in de kinderjaren. Emotionele Deprivatie Stoornis is volgens Anna Terruwe dus een syndroom veroorzaakt door een tekort aan oorspronkelijke bevestiging en emotionele steun in een pril levensstadium. Een persoon kan met kritiek te maken hebben gehad, zijn/haar bestaan ontkend zijn, verwaarloosd, misbruikt of emotioneel afgewezen worden door ouders/verzorgers vanaf de prille kinderjaren, met als resultaat dat zijn/haar emotionele ontwikkeling ernstig wordt belemmerd. Personen die op deze wijze onvoldoende bevestiging of onvoorwaardelijk liefde in hun jeugd hebben gehad zijn later vaak niet in staat om emotioneel met volwassenen om te gaan, totdat zij oprechte bevestiging en liefde ontvangen van andere personen. Volwassenheid wordt volgens Anna Terruwe bereikt als er harmonie heerst tussen iemands lichaam, verstand, gevoelens en karakter en dit onder controle staat van de rede en wilskracht. De behandeling van cliënten met EDS, die Anna Terruwe voorstond was die van wat we nu limited-reparenting zouden noemen, waarbij de focus ligt op de bevestiging van de cliënt als persoon, die in zekere zin de tekorten aan liefde, die ontstaan zijn in de jeugd tijdens de psychotherapiesessies besproken worden en empatisch geduid. De therapeut treedt in die zin op als de ouder/verzorger, die in de jeugd onvoldoende (emotioneel) aanwezig is geweest. Het is hierbij van belang dat de psychotherapeut een empatisch en congruent persoon is, zodat er duidelijk sprake kan zijn van een warme therapeutische relatie, die uiteindelijk de cliënt meer zelfvertrouwen moet geven en het overtuigende gevoel kan krijgen dat hij/zij er mag zijn. Anna Terruwe stelde ook dat het juist niet de bedoeling is om allerlei therapietechnieken te gaan toepassen maar dat het gaat om de psychologische betekenisnuance van bevestiging (Eng: affirmation): 'iemand laten merken, voelen dat hij geaccepteerd wordt zoals hij is'. Dit er het-er-mogen-zijn van de cliënt is het belangrijkste focuspunt in de therapie bij EDS. Literatuur: Baars, Conrad W. & Anna A. Terruwe. Healing the Unaffirmed: Recognizing Emotional Deprivation Disorder. Rev. ed. Suzanne M. Baars and Bonnie N. Shayne (eds.) Staten Island, NY: St Pauls/Alba House, 2002. Herman Veekeman. Bevestiging, erfdeel en opdracht - Anna Terruwe. Eindhoven: Damon |