Affirmation Therapy of Bevestigingstherapie

Alle mensen hebben een aangeboren behoefte aan menselijke liefde. Op de Goddelijke tussenkomst na is het noodzakelijk om die liefde van mensen te ontvangen opdat men zich goed en waardevol kan voelen. Om liefde te kunnen schenken moet men die dus eerst hebben ontvangen. Dit gebeurt echter pas zodra iemand zichzelf als goed, mooi en genegen kan zien.

De christelijke psychiaters Dr. Conrad W. Baars en Dr. Anna A. Terruwe, hebben dit proces "bevestiging" genoemd. Deze bevestiging vindt plaats als een persoon die bron is van onvoorwaardelijke liefde en versterking voor een ander. Vanuit het perspectief van het christelijk geloof is dit liefdesvermogen onontbeerlijk om het gebod van Jezus "heb uw naaste lief" na te komen (Johannes 13:34, 15:12). Volgens Baars en Terruwe (Healing the Unaffirmed, 1976 - de Genezing van Onbevestigden) is een persoon nog niet bevestigd als hij/zij authentieke bevestiging heeft moeten ontberen. Het kan zijn dat hij/zij voor nul werd aangezien, is bekritiseerd, verwaarloosd, misbruikt, of al vroeg in het leven emotioneel werd verworpen, zodat de emotionele groei schortte. Het is voor nog niet bevestigde personen onmogelijk emotioneel volwassen te worden als er geen bevestiging door een ander plaatsvindt. Men bereikt pas volwassenheid als men vanuit het verstand en de wil kan beschikken over een harmonieuze relatie tussen lichaam, geest, gevoelens en de ziel.

In de bevestigingstherapie is de therapeut aanwezig in affectieve, maar niet in effectieve zin - men zou kunnen zeggen dat er een soort van "samen zijn" is die het tegenovergestelde is van 'iets voor iemand "doen"'. Formeel kan de bevestigingstherapie worden omschreven als een vorm van affectieve aanwezigheid voor een ander in een therapeutische relatie, waarin de therapeut aan de cliënt zijn / haar ingeboren goedheid en waarde openbaart. Bevestiging is een grondig samenzijn en moet niet worden verward met simplistische technieken zoals iemand een bemoedigend klapje op de rug geven of een compliment toedienen. Elke handeling, of tussenkomst van de therapeut staat in dienst van zijn / haar affectieve aanwezigheid en dankt zijn genezende werking aan de liefdevolle en voedende omgeving die de therapeut creëert. De authentieke zorg, belangstelling en genegenheid van de therapeut voor de cliënt wordt op een emotioneel niveau verteld door de ogen, de gezichtsuitdrukking, een liefdevolle glimlach van acceptatie, en andere stille communicatie, maar natuurlijk ook mondeling, doordat de therapeut gemoedelijke aanmoedigingen en acceptaties spontaan zegt.

Door deze affectieve aanwezigheid kan de cliënt zich geliefd en de moeite waard vinden, in plaats van verstandelijk de therapeut te willen begrijpen. Wanneer de cliënt de bevestiging van de therapeut accepteert ontstaat de emotionele groei vanzelf, en wel in het tempo van de cliënt. In de bevestigingstherapie kan de rol van de therapeut vergeleken worden met die van de ouder die: opvoedt, liefheeft, begrijpt, voorbeeld geeft, die morele waarden leert die passen in het vermogen en het geloofssysteem van de cliënt, en die de geestelijke, emotionele en spirituele behoeftes van de cliënt bedient.

In de therapeutische relatie deelt de cliënt zijn ervaringen, emoties, angsten en zorgen met de therapeut, en wordt vanuit de ziekteverschijnselen van de cliënt het heden en het verleden verkend. Hoewel er geen "technieken"geleerd kunnen worden in de bevestigingstherapie, worden verscheidene strategieën gebruikt. Vroegere relaties tussen de cliënt en zijn/haar ouders, en anderen die een belangrijke rol in zijn/haar leven hebben/hadden, worden verkend om er achter te komen in hoeverre de cliënt al bevestigd is. De therapeut geeft de cliënt les in het emotionele leven; men dient de geestelijke gezondheid als men alle gevoelens aanvaardt als goed. De therapeut let goed op die gebieden waarin de cliënt zichzelf als slecht beoordeelt, zich minderwaardig aan anderen voelt, benard of ontmoedigd is, en leert hem/haar gemoedelijk en zonder kritiek, verwijt, afkeuring of afwijzing, dat een onherleidbare overtuiging een dwaling is. De therapeut stuurt de emotionele groei van de cliënt zodat deze een volwassen begrip krijgt van het emotionele leven.

Hij/Zij maakt ruimte voor een toenemend bewustzijn van de gevoelens en de emoties, zodat deze zich op een gezonde manier weer kunnen samenstellen. Vooral door die gemoedelijke affectieve aanwezigheid laat de therapeut de cliënt zijn/haar eigen goedheid ontdekken. Zo ontgroeit hij/zij het ziektebeeld, welk dan geleidelijk verdwijnt.

Bron